دهرآشوب

  خیلی وقت هست که به حقیقت با هجوم اش فکر می کنم و چند وقتی هست که ذهن را یک دانسته ای می جنباند که بنویسمش اما تا همین امشب هم نشده به نوشتن اش چون هر بار که به آن فکر می کنم، چنان درگیراش می شوم که از نگارش اش باز می مانم.شاید شد که نوشتم اش. اما گزندگی.چه کسی حاضر است تاب بیاورد که گزیده شود اما آنچه هست را بداند دهرآشوب...